Odmiana imienia Dobrutro przez przypadki

Dobrutro imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrutro

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrutro

Celownik
(komu? czemu?):Dobrutro

Biernik
(kogo? co?):Dobrutro

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrutro

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrutro

Wołacz
(hej!):Dobrutro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobrutroDobrutro odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dla mnie było już jasne, ze Dobrutro umiera.
Moje drugie imię to właśnie Dobrutro.
Dobrutro nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Dobrutro.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobrutroPrzyglądałam się dłoniom Dobrutro.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Dobrutro słychać.
Postanowiłam zadzwonić do Dobrutro i chłopaków.
Tata Dobrutro opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Dobrutro.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobrutroDobrutro udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ja na pewno przekaże swój procent Dobrutro.
Daję Dobrutro, to co najlepsze we mnie.
Dobrutro włosy stanęły dęba na głowie.
Musiałam się zwierzyć Dobrutro.

Biernik:
(kogo? co?)
DobrutroPoszłam dalej i wtedy poznałam Dobrutro.
Spotkałam Dobrutro w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Dobrutro.
Na Dobrutro spłynęła niewymowna ulga.
W końcu obudzili Dobrutro, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobrutroPracuję z Dobrutro.
Tym razem korespondowałam z Dobrutro.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Dobrutro.
Ja z Dobrutro coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wczoraj wracamy z Dobrutro od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobrutroMyślę o Dobrutro.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dobrutro.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Dobrutro.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Dobrutro.
A o Dobrutro to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
DobrutroDobrutro! Gdzie jesteś?
Dobrutro! Uważaj!
Dziękuję Dobrutro za rozmowę!
Witaj Dobrutro!
Gdzie jesteś Dobrutro!?