Odmiana imienia Dobrowiś przez przypadki

Dobrowiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrowiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrowisia

Celownik
(komu? czemu?):Dobrowisiowi

Biernik
(kogo? co?):Dobrowisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrowisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrowisiu

Wołacz
(hej!):Dobrowisiu!

Przykłady deklinacji imienia Dobrowiś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dobrowiś

Ja i Dobrowiś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrowiś chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Dobrowiś.
Dobrowiś tego nie widzi.
Dobrowiś nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dobrowisia

Ręka Dobrowisia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szukałem linków do strony Dobrowisia.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Dobrowisia.
Przedwczoraj były urodziny Dobrowisia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Dobrowisia.

Celownik (komu? czemu?): Dobrowisiowi

Dzięki Dobrowisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dobrowisiowi oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się Dobrowisiowi.
Oddaję Dobrowisiowi list.
Dobrowisiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik (kogo? co?): Dobrowisia

Widziałem dzisiaj Dobrowisia z mojej klasy.
Widzę Dobrowisia.
Zdjęcie przesłane przez Dobrowisia.
Patrzy na Dobrowisia wyczekująco.
Obserwuję Dobrowisia bardzo uważnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dobrowisiem

Wymyśliłam z Dobrowisiem nową zabawę.
Wieczorem z Dobrowisiem znowu idziemy na spacer.
Zostanę tu tylko z Dobrowisiem i chłopakami.
Obie z Dobrowisiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Jadę na wycieczkę razem z Dobrowisiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dobrowisiu

Myślał o Dobrowisiu i o swoim życiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Dobrowisiu.
Związana jest z nią legenda o Dobrowisiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Dobrowisiu.
Przygotowuje książkę o Dobrowisiu.

Wołacz (hej!): Dobrowisiu

Dobrowisiu! Wróć do mnie!
Hej Dobrowisiu!
Dobrowisiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Dobrowisiu za rozmowę!
Witaj Dobrowisiu!