Odmiana imienia Dobrowiś przez przypadki

Dobrowiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrowiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrowisia

Celownik
(komu? czemu?):Dobrowisiowi

Biernik
(kogo? co?):Dobrowisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrowisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrowisiu

Wołacz
(hej!):Dobrowisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobrowiśJa i Dobrowiś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrowiś chce pójść ze mną na spacer.
Autorem niniejszego tekstu jest Dobrowiś.
Dobrowiś tego nie widzi.
Dobrowiś nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobrowisiaRęka Dobrowisia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szukałem linków do strony Dobrowisia.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Dobrowisia.
Przedwczoraj były urodziny Dobrowisia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Dobrowisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobrowisiowiDzięki Dobrowisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dobrowisiowi oczy błyszczą.
Rozalia z troską przyglądała się Dobrowisiowi.
Oddaję Dobrowisiowi list.
Dobrowisiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
DobrowisiaWidziałem dzisiaj Dobrowisia z mojej klasy.
Widzę Dobrowisia.
Zdjęcie przesłane przez Dobrowisia.
Patrzy na Dobrowisia wyczekująco.
Obserwuję Dobrowisia bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobrowisiemWymyśliłam z Dobrowisiem nową zabawę.
Wieczorem z Dobrowisiem znowu idziemy na spacer.
Zostanę tu tylko z Dobrowisiem i chłopakami.
Obie z Dobrowisiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Jadę na wycieczkę razem z Dobrowisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobrowisiuMyślał o Dobrowisiu i o swoim życiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Dobrowisiu.
Związana jest z nią legenda o Dobrowisiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Dobrowisiu.
Przygotowuje książkę o Dobrowisiu.

Wołacz:
(hej!)
DobrowisiuDobrowisiu! Wróć do mnie!
Hej Dobrowisiu!
Dobrowisiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Dobrowisiu za rozmowę!
Witaj Dobrowisiu!