Odmiana imienia Dobrawka przez przypadki

Dobrawka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobrawka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobrawki

Celownik
(komu? czemu?):Dobrawce

Biernik
(kogo? co?):Dobrawkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobrawką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobrawce

Wołacz
(hej!):Dobrawko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobrawkaDobrawka nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Dobrawka już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Dobrawka.
Ja i Dobrawka nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Dobrawka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobrawkiNie lubię Dobrawki.
Zbieramy na nowy wózek dla Dobrawki.
Ręka Dobrawki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zaproszenia na urodziny Dobrawki są gotowe.
Uroda Dobrawki miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobrawceDopiero teraz zrozumiałem, że Dobrawce coś się stało.
Dzięki Dobrawce święta nabrały nowego wymiaru.
Tego Dobrawce było już za wiele.
Oddaję Dobrawce list.
Mama przyznała rację Dobrawce.

Biernik:
(kogo? co?)
DobrawkęPrzeprosiłam Dobrawkę i poszłam dalej.
Obserwuję Dobrawkę bardzo uważnie.
Patrzył na Dobrawkę z pełnym zgrozy podziwem.
Spotkałam Dobrawkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Nieśmiało gładzi Dobrawkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobrawkąRazem z Dobrawką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Jadę na wycieczkę razem z Dobrawką.
Oboje z Dobrawką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Tym razem korespondowałam z Dobrawką.
Ja z Dobrawką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobrawceW powrotnej drodze myślał o Dobrawce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Dobrawce.
Dzisiaj chciałam napisać o Dobrawce.
Dyskutuję o Dobrawce.
Kto dziś pamięta o Dobrawce.

Wołacz:
(hej!)
DobrawkoDobrawko! Wróć do mnie!
Hej Dobrawko!
Gdzie jesteś Dobrawko!?
Dobranoc Dobrawko!
Dobry wieczór Dobrawko!