Odmiana imienia Dobiemirek przez przypadki

Dobiemirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobiemirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Dobiemirkiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiemirkowi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Dobiemirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Dobiemirku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobiemirku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobiemirka

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobiemirekDobiemirek wraca do domu.
Autorem artykułu jest Dobiemirek.
Dobiemirek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Dobiemirek.
Dla mnie było już jasne, ze Dobiemirek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .
Póki co dodaję zdjęcia z wakacji.
siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Pożyczę od samochód i możemy jechać.
Specjalnością jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobiemirkiemKto wie, może Dobiemirkiem wyjdzie do na dobre.
Zaproponowałem Dobiemirkiem dwa tematy.
Napisałem wiersz dzięki Dobiemirkiem.
Coś muszę Dobiemirkiem powiedzieć, stoi i czeka.
Dobiemirkiem udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
Spojrzała na jeszcze raz.
Widziałem dzisiaj z mojej klasy.
Na spłynęła niewymowna ulga.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez .
Postaram się namówić na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobiemirkowiSiedzieliśmy z Dobiemirkowi na ławce w parku.
Wymyśliłam z Dobiemirkowi nową zabawę.
Ja z Dobiemirkowi coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
A sytuacja z Dobiemirkowi rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Pracuję razem z Dobiemirkowi.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Na koniec parę słów o .
Rozmawiam o .
Chciałbym być teraz przy .
Bardzo fajny blog o .
Dyskutuję o .

Wołacz:
(hej!)
Gdzie jesteś !?
! Gdzie jesteś?
Witaj !
! Wróć do mnie!
Dziękuję za rozmowę!