Odmiana imienia Dobcia przez przypadki

Dobcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dobcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dobci

Celownik
(komu? czemu?):Dobci

Biernik
(kogo? co?):Dobcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dobcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dobci

Wołacz
(hej!):Dobciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DobciaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Dobcia.
Dobcia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Dobcia.
Jeśli jednak przegrasz, Dobcia zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Dobcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DobciPrzez cały dzień czułam wzrok Dobci na sobie.
Postanowiłam zadzwonić do Dobci i chłopaków.
Zaproszenia na urodziny Dobci są gotowe.
Dziadek Dobci w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Dobci poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DobciNie wiem, co powiedzieć Dobci.
Dobci oczy błyszczą.
Napisałem wiersz dzięki Dobci.
Dobci wpadły w ucho słowa piosenki.
Ten nie pozostał dłużny Dobci.

Biernik:
(kogo? co?)
DobcięSpojrzał na Dobcię i uśmiechnął się.
Czekałam na Dobcię w kawiarni.
Zdjęcie przesłane przez Dobcię.
Przyniesiona przez Dobcię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Kacper patrzył na Dobcię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DobciąRozmawiam z Dobcią.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Dobcią na krytym basenie.
Zostanę tu tylko z Dobcią i chłopakami.
Razem z Dobcią zrobiłyśmy obiad.
Dorota spotkała się z Dobcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DobciDzisiaj chciałam napisać o Dobci.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Dobci.
Przygotowuje książkę o Dobci.
Rozmawiam o Dobci.
Wszyscy dyskutują o Dobci.

Wołacz:
(hej!)
DobciuDobranoc Dobciu!
Dobciu! Wróć do mnie!
Dziękuję Dobciu za rozmowę!
Hej Dobciu!
Dobciu! Uważaj!