Odmiana imienia Dnaldzik przez przypadki

Dnaldzik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dnaldzik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dnaldzika

Celownik
(komu? czemu?):Dnaldzikowi

Biernik
(kogo? co?):Dnaldzika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dnaldzikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dnaldziku

Wołacz
(hej!):Dnaldziku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DnaldzikDnaldzik tego nie widzi.
Dnaldzik wraca do domu.
Dobrze, że Dnaldzik grzecznie śpi.
Gdzie jest Dnaldzik?
Ma na imię Dnaldzik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DnaldzikaPożyczę od Dnaldzika samochód i możemy jechać.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Dnaldzika.
Tato Dnaldzika produkował abażury.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Dnaldzika.
Wysyłam list do Dnaldzika.

Celownik:
(komu? czemu?)
DnaldzikowiDaję Dnaldzikowi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Dnaldzikowi.
Kto wie, może Dnaldzikowi wyjdzie do na dobre.
Dnaldzikowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dnaldzikowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DnaldzikaSpotkałam Dnaldzika w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzała na Dnaldzika jeszcze raz.
Patrzył na Dnaldzika wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Patrzy na Dnaldzika wyczekująco.
Czekałam na Dnaldzika w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DnaldzikiemTym razem korespondowałam z Dnaldzikiem.
Siedzieliśmy z Dnaldzikiem na ławce w parku.
Obie z Dnaldzikiem postawiłyśmy na zmiany.
Obie z Dnaldzikiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Dnaldzikiem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DnaldzikuArtykuł o Dnaldziku wywołał burzę w mediach.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Dnaldziku.
Przy Dnaldziku zapomniałem o wszystkim.
Pamiętajmy o Dnaldziku i jej rodzinie.
Mowa oczywiście o Dnaldziku.

Wołacz:
(hej!)
DnaldzikuDobry wieczór Dnaldziku!
Dzień dobry Dnaldziku!
Dnaldziku! Uważaj!
Witaj Dnaldziku!
Dobranoc Dnaldziku!