Odmiana imienia Dionizka przez przypadki

Dionizka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dionizka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dionizki

Celownik
(komu? czemu?):Dionizce

Biernik
(kogo? co?):Dionizkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dionizką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dionizce

Wołacz
(hej!):Dionizko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DionizkaDionizka nie umie grać na gitarze.
Dionizka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Dionizka nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Dionizka.
Dziś Dionizka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DionizkiJestem mamą Dionizki i jeszcze trojga innych dzieci.
Zostało sto dni do narodzin Dionizki.
Postanowiłam zadzwonić do Dionizki i chłopaków.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Dionizki.
Postanowiłam zadzwonić do Dionizki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DionizceZaproponowałem Dionizce dwa tematy.
Dzięki Dionizce mamy kolejny artykuł po polsku.
Dionizce oczy błyszczą.
Ja na pewno przekaże swój procent Dionizce.
Zostawiam Dionizce karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
DionizkęOdprowadziłam Dionizkę do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Dionizkę po włosach.
Widziałem dzisiaj Dionizkę z mojej klasy.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dionizkę.
Spoglądam na Dionizkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DionizkąJadę z Dionizką na dyskotekę.
Ja z Dionizką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wymyśliłam z Dionizką nową zabawę.
Przez chwilę oboje z Dionizką patrzyli na siebie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dionizką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DionizceKto dziś pamięta o Dionizce.
Na pewno słyszałyście o Dionizce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Dionizce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Dionizce.
Na koniec parę słów o Dionizce.

Wołacz:
(hej!)
DionizkoDziękuję Dionizko za rozmowę!
Gdzie jesteś Dionizko!?
Dobry wieczór Dionizko!
Witaj Dionizko!
Dzień dobry Dionizko!