Odmiana imienia Dianula przez przypadki

Dianula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dianula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dianuli

Celownik
(komu? czemu?):Dianuli

Biernik
(kogo? co?):Dianulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dianulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dianuli

Wołacz
(hej!):Dianulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DianulaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Dianula.
Za chwilę wróci Dianula z lasu.
Dobrze, że Dianula grzecznie śpi.
Dianula ma katar i źle się czuje.
Autorem niniejszego tekstu jest Dianula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DianuliPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Dianuli.
Dziadek Dianuli w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Dianuli poszedł otworzyć drzwi.
Rozalia podeszła do Dianuli.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Dianuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
DianuliCo tej Dianuli po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Dianuli.
Opowiedziałam Dianuli o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Dianuli o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Dianuli mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
DianulęPoszłam dalej i wtedy poznałam Dianulę.
W końcu obudzili Dianulę, żeby ich ratował.
Patrzę na Dianulę i nic nie rozumiem.
Zdjęcie przesłane przez Dianulę.
Popatrzyłam na Dianulę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DianuląPracuję z Dianulą.
Wczoraj wracamy z Dianulą od lekarza.
Kasia z Dianulą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zostanę tu tylko z Dianulą i chłopakami.
Powinnam jednak pojechać z Dianulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DianuliPiszę o Dianuli.
Hipnotyzująca powieść o Dianuli i płatnym mordercy.
Myślę o Dianuli.
Rozmawiam o Dianuli.
Warto także pomyśleć chwilę o Dianuli.

Wołacz:
(hej!)
DianuloHej Dianulo!
Witaj Dianulo!
Dianulo! Gdzie jesteś?
Dianulo! Uważaj!
Dianulo! Wróć do mnie!