Odmiana imienia Diankusia przez przypadki

Diankusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Diankusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Diankusi

Celownik
(komu? czemu?):Diankusi

Biernik
(kogo? co?):Diankusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Diankusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Diankusi

Wołacz
(hej!):Diankusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DiankusiaJutro Diankusia wyjdzie ze szpitala.
Co robi Diankusia?
Diankusia nie umie grać na gitarze.
Diankusia tego nie widzi.
Dobrze, że Diankusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DiankusiRodzina Diankusi wyprowadziła się.
Prosimy o pomoc dla Diankusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Diankusi.
Przed domem Diankusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Diankusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
DiankusiChciałam szybko pochwalić się Diankusi.
Kto wie, może Diankusi wyjdzie do na dobre.
Opowiadam Diankusi o swoich zainteresowaniach.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Diankusi coś się stało.
Tego Diankusi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
DiankusięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Diankusię.
Przed wejściem spotkaliśmy Diankusię.
Patrzę na Diankusię i nic nie rozumiem.
O jego personalia miałam spytać Diankusię prywatnie.
Spotkałam Diankusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DiankusiąPrzez chwilę oboje z Diankusią patrzyli na siebie.
Razem z Diankusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Kasia z Diankusią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ja z Diankusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Tym razem korespondowałam z Diankusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DiankusiAnna sama już nie wie, co myśleć o Diankusi.
To jest pieśń o Diankusi.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Diankusi.
Dyskutuję o Diankusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Diankusi.

Wołacz:
(hej!)
DiankusiuDiankusiu! Gdzie jesteś?
Diankusiu! Wróć do mnie!
Witaj Diankusiu!
Gdzie jesteś Diankusiu!?
Cześć Diankusiu!