Odmiana imienia Dianeczka przez przypadki

Dianeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dianeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dianeczki

Celownik
(komu? czemu?):Dianeczce

Biernik
(kogo? co?):Dianeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dianeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dianeczce

Wołacz
(hej!):Dianeczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DianeczkaJa i Dianeczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Dianeczka umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Dianeczka.
Dobrze, że Dianeczka grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dianeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DianeczkiW sobotę są urodziny Dianeczki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Dianeczki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Dianeczki.
Zostało sto dni do narodzin Dianeczki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Dianeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DianeczceTym razem nie damy Dianeczce dojść do głosu.
Dzięki Dianeczce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Słoik z kawą wyleciał Dianeczce z rąk.
Proszę Dianeczce nie dokuczać!
Chciałam szybko pochwalić się Dianeczce.

Biernik:
(kogo? co?)
DianeczkęW Dianeczkę nagle coś wstąpiło.
Podchodzi, całuje Dianeczkę i idzie do wyjścia.
Dianeczkę zaświerzbiały ręce.
Patrzył na Dianeczkę z pełnym zgrozy podziwem.
Doprowadził tym Dianeczkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DianeczkąWeekend spędzony z Dianeczką był przesympatyczny.
Oboje z Dianeczką wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Dianeczką oraz innymi uczestnikami finału.
Oboje z Dianeczką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy z Dianeczką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DianeczceMyślał o Dianeczce i o swoim życiu.
Ten wiersz jest o Dianeczce.
Marzę o Dianeczce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Dianeczce.
Mamrotał coś o Dianeczce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
DianeczkoDobry wieczór Dianeczko!
Dobranoc Dianeczko!
Dziękuję Dianeczko za rozmowę!
Witaj Dianeczko!
Hej Dianeczko!