Odmiana imienia Dezydusia przez przypadki

Dezydusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dezydusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dezydusi

Celownik
(komu? czemu?):Dezydusi

Biernik
(kogo? co?):Dezydusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dezydusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dezydusi

Wołacz
(hej!):Dezydusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DezydusiaCo robi Dezydusia?
Za chwilę wróci Dezydusia z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Dezydusia zostaje z nami.
Dezydusia wraca do domu.
Dziś Dezydusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DezydusiRęka Dezydusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Uroda Dezydusi miała potężną moc.
Póki co dodaję zdjęcia Dezydusi z wakacji.
Tym razem prezentujemy wystawę Dezydusi.
Tata Dezydusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
DezydusiDopiero teraz zrozumiałem, że Dezydusi coś się stało.
Zostawiam Dezydusi karteczkę i już mnie nie ma.
Przyglądam się Dezydusi.
Dezydusi oczy błyszczą.
Chciałam szybko pochwalić się Dezydusi.

Biernik:
(kogo? co?)
DezydusięNa Dezydusię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Odprowadziłam Dezydusię do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Dezydusię.
Na Dezydusię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałam na Dezydusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DezydusiąJa z Dezydusią chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę z Dezydusią na dyskotekę.
Razem z Dezydusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Dezydusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Sprzątam pokój z Dezydusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DezydusiDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Dezydusi.
Hipnotyzująca powieść o Dezydusi i płatnym mordercy.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dezydusi.
Zapraszam na film dokumentalny o Dezydusi.
Więcej o Dezydusi znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
DezydusiuDezydusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Dezydusiu!
Dezydusiu! Uważaj!
Dezydusiu! Wróć do mnie!
Hej Dezydusiu!