Odmiana imienia Dezydunia przez przypadki

Dezydunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dezydunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dezyduni

Celownik
(komu? czemu?):Dezyduni

Biernik
(kogo? co?):Dezydunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dezydunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dezyduni

Wołacz
(hej!):Dezyduniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DezyduniaDezydunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Dezydunia grzecznie śpi.
Dezydunia nie umie śpiewać.
Dezydunia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Dezydunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DezyduniNie mogę się otrząsnąć po odejściu Dezyduni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Dezyduni.
Dziadek Dezyduni w tym czasie miał chorą rękę.
Wysyłam list do Dezyduni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Dezyduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DezyduniDzięki Dezyduni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dezyduni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oczywiście każdy przyzna rację Dezyduni.
Dzięki Dezyduni mamy kolejny artykuł po polsku.
Oddaję Dezyduni list.

Biernik:
(kogo? co?)
DezydunięSpojrzała na Dezydunię jeszcze raz.
Dezydunię znalazłam w recepcji hotelu.
Nieśmiało gładzi Dezydunię po włosach.
Dezydunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spoglądam na Dezydunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DezyduniąSiedzieliśmy z Dezydunią na ławce w parku.
Zostaliśmy z Dezydunią w salonie sami.
Ja z Dezydunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dezydunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Dezydunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DezyduniW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Dezyduni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Dezyduni.
Związana jest z nią legenda o Dezyduni.
Bardzo fajny blog o Dezyduni.
Na pewno słyszałyście o Dezyduni.

Wołacz:
(hej!)
DezyduniuDezyduniu! Wróć do mnie!
Hej Dezyduniu!
Witaj Dezyduniu!
Dobry wieczór Dezyduniu!
Dezyduniu! Uważaj!