Odmiana imienia Dezyderuś przez przypadki

Dezyderuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dezyderuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dezyderusia

Celownik
(komu? czemu?):Dezyderusiowi

Biernik
(kogo? co?):Dezyderusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dezyderusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dezyderusiu

Wołacz
(hej!):Dezyderusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DezyderuśDezyderuś nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Dezyderuś.
Dezyderuś tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dezyderuś.
Co robi Dezyderuś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DezyderusiaProsimy o pomoc dla Dezyderusia.
Od razu zobaczyła ich mama Dezyderusia.
Dla Dezyderusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rozalia podeszła do Dezyderusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Dezyderusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DezyderusiowiOpowiadam Dezyderusiowi o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Dezyderusiowi również się podoba.
Kupiłem Dezyderusiowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Dezyderusiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Dezyderusiowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
DezyderusiaObserwuję Dezyderusia bardzo uważnie.
Oszołomienie spadło teraz na Dezyderusia i na moment odebrało mu wigor.
W końcu obudzili Dezyderusia, żeby ich ratował.
Chwyciła Dezyderusia za rękaw płaszcza.
Spojrzałem znacząco na Dezyderusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DezyderusiemJadę na wycieczkę razem z Dezyderusiem.
Karolina miała się spotkać z Dezyderusiem przed szkołą.
Wczoraj wracamy z Dezyderusiem od lekarza.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Dezyderusiem.
Śpiewam z Dezyderusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DezyderusiuW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Dezyderusiu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dezyderusiu.
Mowa oczywiście o Dezyderusiu.
Wszyscy dyskutują o Dezyderusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Dezyderusiu.

Wołacz:
(hej!)
DezyderusiuDobranoc Dezyderusiu!
Dzień dobry Dezyderusiu!
Gdzie jesteś Dezyderusiu!?
Dezyderusiu! Uważaj!
Cześć Dezyderusiu!