Odmiana imienia Dezyderka przez przypadki

Dezyderka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dezyderka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dezyderki

Celownik
(komu? czemu?):Dezyderce

Biernik
(kogo? co?):Dezyderkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dezyderką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dezyderce

Wołacz
(hej!):Dezyderko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DezyderkaDezyderka nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Dezyderka.
Dezyderka tego nie widzi.
Dezyderka chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Dezyderka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DezyderkiDziadek Dezyderki w tym czasie miał chorą rękę.
W domu babci Dezyderki od zawsze stał stary zegar.
Przyglądałam się dłoniom Dezyderki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Dezyderki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Dezyderki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DezyderceDzięki Dezyderce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Dezyderce było już za wiele.
Daję Dezyderce, to co najlepsze we mnie.
Korzysta z okazji, by wyznać Dezyderce miłość.
Od początku próbujemy pomóc Dezyderce.

Biernik:
(kogo? co?)
DezyderkęPostaram się namówić Dezyderkę na spacer.
Spotkałam Dezyderkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Widziałem dzisiaj Dezyderkę z mojej klasy.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Dezyderkę.
Patrzy na Dezyderkę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DezyderkąPracuję razem z Dezyderką.
Tym razem korespondowałam z Dezyderką.
Wymyśliłam z Dezyderką nową zabawę.
Pracuję z Dezyderką.
Obie z Dezyderką miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DezyderceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Dezyderce.
Przygotowuje książkę o Dezyderce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Dezyderce.
Artykuł o Dezyderce wywołał burzę w mediach.
Piszę o Dezyderce.

Wołacz:
(hej!)
DezyderkoDzień dobry Dezyderko!
Dobranoc Dezyderko!
Dezyderko! Uważaj!
Gdzie jesteś Dezyderko!?
Hej Dezyderko!