Odmiana imienia Dezydeczka przez przypadki

Dezydeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dezydeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dezydeczki

Celownik
(komu? czemu?):Dezydeczce

Biernik
(kogo? co?):Dezydeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dezydeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dezydeczce

Wołacz
(hej!):Dezydeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DezydeczkaDezydeczka wraca do domu.
Dezydeczka nie umie grać na gitarze.
Dezydeczka nie umie śpiewać.
W domu Dezydeczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Jak już wiecie mam na imię Dezydeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DezydeczkiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Dezydeczki.
Dziadek Dezydeczki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie lubię Dezydeczki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Dezydeczki.
W słuchawce usłyszałam głos Dezydeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DezydeczceDezydeczce włosy stanęły dęba na głowie.
Powiedz wszystkim i Dezydeczce, że nic mi nie jest.
Dezydeczce oczy błyszczą.
Napisałem wiersz dzięki Dezydeczce.
Korzysta z okazji, by wyznać Dezydeczce miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
DezydeczkęPrzed sesją zapytałam Dezydeczkę co lubi.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Dezydeczkę.
Widzę Dezydeczkę.
Dezydeczkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Postaram się namówić Dezydeczkę na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DezydeczkąRazem z Dezydeczką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Dezydeczką.
Wieczorem z Dezydeczką znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dezydeczką.
Pracuję razem z Dezydeczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DezydeczceJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dezydeczce.
Myślał o Dezydeczce i o swoim życiu.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dezydeczce.
Przygotowuje książkę o Dezydeczce.
Ten wiersz jest o Dezydeczce.

Wołacz:
(hej!)
DezydeczkoHej Dezydeczko!
Dziękuję Dezydeczko za rozmowę!
Dezydeczko! Wróć do mnie!
Dezydeczko! Gdzie jesteś?
Witaj Dezydeczko!