Odmiana imienia Dersławka przez przypadki

Dersławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dersławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dersławki

Celownik
(komu? czemu?):Dersławce

Biernik
(kogo? co?):Dersławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dersławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dersławce

Wołacz
(hej!):Dersławko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DersławkaJa i Dersławka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dersławka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Dersławka zostaje z nami.
Dobrze, że Dersławka grzecznie śpi.
Dersławka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DersławkiPostanowiłam zadzwonić do Dersławki i chłopaków.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Dersławki.
Na korytarzu blisko pokoju Dersławki stało kilka osób.
Ręka Dersławki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Serce Dersławki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
DersławceKorzysta z okazji, by wyznać Dersławce miłość.
Dersławce oczy błyszczą.
Oddaję Dersławce list.
Ten nie pozostał dłużny Dersławce.
Słoik z kawą wyleciał Dersławce z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
DersławkęNieśmiało gładzi Dersławkę po włosach.
Dersławkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Widziałem dzisiaj Dersławkę z mojej klasy.
Dersławkę znalazłam w recepcji hotelu.
Chwyciła Dersławkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DersławkąJa z Dersławką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Dersławką.
Wymyśliłam z Dersławką nową zabawę.
Zostaliśmy z Dersławką w salonie sami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Dersławką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DersławceDziś napiszę o Dersławce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Dersławce.
Mówimy tu oczywiście o Dersławce.
Warto także pomyśleć chwilę o Dersławce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Dersławce.

Wołacz:
(hej!)
DersławkoDobranoc Dersławko!
Hej Dersławko!
Dersławko! Uważaj!
Dzień dobry Dersławko!
Cześć Dersławko!