Odmiana imienia Dersławek przez przypadki

Dersławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dersławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dersławka

Celownik
(komu? czemu?):Dersławkowi

Biernik
(kogo? co?):Dersławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dersławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dersławku

Wołacz
(hej!):Dersławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DersławekMa na imię Dersławek.
Autorem artykułu jest Dersławek.
Za chwilę wróci Dersławek z lasu.
Dersławek nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Dersławek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DersławkaPostawa Dersławka była zupełnie inna.
Przedwczoraj były urodziny Dersławka.
Tym razem prezentujemy wystawę Dersławka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Dersławka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Dersławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DersławkowiOddaję Dersławkowi list.
Ja na pewno przekaże swój procent Dersławkowi.
Musiałam się zwierzyć Dersławkowi.
Opowiadam Dersławkowi o swoich zainteresowaniach.
Rozalia z troską przyglądała się Dersławkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DersławkaSpojrzałam na Dersławka w wymownym geście.
W końcu obudzili Dersławka, żeby ich ratował.
Lubię Dersławka.
Spojrzałem znacząco na Dersławka.
Pożegnali w końcu Dersławka i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DersławkiemSprzątam pokój razem z Dersławkiem.
Wczoraj wracamy z Dersławkiem od lekarza.
Idę na spacer z Dersławkiem.
Śpiewam z Dersławkiem.
Razem z Dersławkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DersławkuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Dersławku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Dersławku.
W powrotnej drodze myślał o Dersławku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Dersławku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Dersławku.

Wołacz:
(hej!)
DersławkuDersławku! Uważaj!
Gdzie jesteś Dersławku!?
Witaj Dersławku!
Hej Dersławku!
Cześć Dersławku!