Odmiana imienia Dennis przez przypadki

Dennis imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dennis

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dennisa

Celownik
(komu? czemu?):Dennisowi

Biernik
(kogo? co?):Dennisa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dennisem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dennisie

Wołacz
(hej!):Dennisie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DennisDennis nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dennis.
Na drugie imię mam Dennis.
Za chwilę wróci Dennis z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Dennis zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DennisaOd razu zobaczyła ich mama Dennisa.
W słuchawce usłyszałam głos Dennisa.
W domu babci Dennisa od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do Dennisa i chłopaków.
Przez cały dzień czułam wzrok Dennisa na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
DennisowiTego Dennisowi było już za wiele.
Co tej Dennisowi po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Dennisowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dennisowi.
Rozalia z troską przyglądała się Dennisowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DennisaSpojrzałam na Dennisa w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dennisa.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Dennisa.
Na Dennisa spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Dennisa wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DennisemSprzątam pokój razem z Dennisem.
Przez chwilę oboje z Dennisem patrzyli na siebie.
Pracuję z Dennisem.
Ja z Dennisem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Dennisem śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DennisieDziś napiszę o Dennisie.
Piszę o Dennisie.
Wczoraj wspomniałam o Dennisie z moim tatą.
Rozmawiam o Dennisie.
Myślałam cały czas tylko o Dennisie.

Wołacz:
(hej!)
DennisieGdzie jesteś Dennisie!?
Dobry wieczór Dennisie!
Dziękuję Dennisie za rozmowę!
Dennisie! Uważaj!
Dzień dobry Dennisie!