Odmiana imienia Dennis przez przypadki

Dennis imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dennis

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dennisa

Celownik
(komu? czemu?):Dennisowi

Biernik
(kogo? co?):Dennisa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dennisem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dennisie

Wołacz
(hej!):Dennisie!

Przykłady odmiany imienia Dennis” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Dennis

Dennis nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Dennis.
Na drugie imię mam Dennis.
Za chwilę wróci Dennis z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Dennis zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Dennisa

Od razu zobaczyła ich mama Dennisa.
W słuchawce usłyszałam głos Dennisa.
W domu babci Dennisa od zawsze stał stary zegar.
Postanowiłam zadzwonić do Dennisa i chłopaków.
Przez cały dzień czułam wzrok Dennisa na sobie.

Celownik (komu? czemu?): Dennisowi

Tego Dennisowi było już za wiele.
Co tej Dennisowi po głowie chodzi?
Ja na pewno przekaże swój procent Dennisowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Dennisowi.
Rozalia z troską przyglądała się Dennisowi.

Biernik (kogo? co?): Dennisa

Spojrzałam na Dennisa w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dennisa.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Dennisa.
Na Dennisa spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Dennisa wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Dennisem

Sprzątam pokój razem z Dennisem.
Przez chwilę oboje z Dennisem patrzyli na siebie.
Pracuję z Dennisem.
Ja z Dennisem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Dennisem śmieszną przygodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Dennisie

Dziś napiszę o Dennisie.
Piszę o Dennisie.
Wczoraj wspomniałam o Dennisie z moim tatą.
Rozmawiam o Dennisie.
Myślałam cały czas tylko o Dennisie.

Wołacz (hej!): Dennisie

Gdzie jesteś Dennisie!?
Dobry wieczór Dennisie!
Dziękuję Dennisie za rozmowę!
Dennisie! Uważaj!
Dzień dobry Dennisie!