Odmiana imienia Denisek przez przypadki

Denisek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Denisek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Deniska

Celownik
(komu? czemu?):Deniskowi

Biernik
(kogo? co?):Deniska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Deniskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Denisku

Wołacz
(hej!):Denisku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DenisekNa drugie imię mam Denisek.
Dobrze, że Denisek grzecznie śpi.
Dziś Denisek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Denisek ma katar i źle się czuje.
Jutro Denisek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DeniskaPrzedwczoraj były urodziny Deniska.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Deniska.
Najbardziej polubiłam ojca Deniska.
Uroda Deniska miała potężną moc.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Deniska.

Celownik:
(komu? czemu?)
DeniskowiDeniskowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Opowiadam Deniskowi o swoich zainteresowaniach.
Kupiłem Deniskowi magnes na lodówkę.
Deniskowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Oczywiście każdy przyzna rację Deniskowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DeniskaPoszłam dalej i wtedy poznałam Deniska.
Patrzył na Deniska z pełnym zgrozy podziwem.
Doprowadził tym Deniska do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzał na Deniska i uśmiechnął się.
W końcu obudzili Deniska, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DeniskiemPracuję z Deniskiem.
Oboje z Deniskiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Byliśmy z Deniskiem na jarmarku.
Rozmawiam z Deniskiem.
Wczoraj wracamy z Deniskiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DeniskuPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Denisku.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Denisku.
Kto dziś pamięta o Denisku.
Dobrze, że wspomniałeś o Denisku.
Śpiewam o Denisku.

Wołacz:
(hej!)
DeniskuDenisku! Uważaj!
Dobry wieczór Denisku!
Gdzie jesteś Denisku!?
Dziękuję Denisku za rozmowę!
Witaj Denisku!