Odmiana imienia Deniś przez przypadki

Deniś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Deniś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Denisia

Celownik
(komu? czemu?):Denisiowi

Biernik
(kogo? co?):Denisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Denisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Denisiu

Wołacz
(hej!):Denisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DeniśDeniś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Deniś zostaje z nami.
Deniś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Deniś.
Jutro Deniś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DenisiaTata Denisia sam opatrzył mi nogę.
Postawa Denisia była zupełnie inna.
Tymczasem zauważyłam wpis Denisia kilka dni temu.
Tata Denisia opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przed sobą ujrzałam rękę Denisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DenisiowiZostawiam Denisiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Ja na pewno przekaże swój procent Denisiowi.
Ten nie pozostał dłużny Denisiowi.
Opowiadam Denisiowi o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy Denisiowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
DenisiaPatrzę na Denisia i nic nie rozumiem.
Pożegnali w końcu Denisia i wyszli razem.
Oszołomienie spadło teraz na Denisia i na moment odebrało mu wigor.
Widzę Denisia.
Na Denisia spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DenisiemKasia z Denisiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z Denisiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Karolina miała się spotkać z Denisiem przed szkołą.
Wieczorem z Denisiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Denisiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DenisiuPrzynajmniej tak myślał tata o Denisiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Denisiu.
Związana jest z nią legenda o Denisiu.
Czasami myślę sobie o Denisiu.
Mowa oczywiście o Denisiu.

Wołacz:
(hej!)
DenisiuDzień dobry Denisiu!
Dziękuję Denisiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Denisiu!?
Dobry wieczór Denisiu!
Hej Denisiu!