Odmiana imienia Deniś przez przypadki

Deniś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Deniś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Denisiu

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Denisiem

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Denisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Denisiowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Denisia

Wołacz
(hej!):Denisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DeniśDeniś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jeśli jednak przegrasz, Deniś zostaje z nami.
Deniś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem niniejszego tekstu jest Deniś.
Jutro Deniś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DenisiuTata Denisiu sam opatrzył mi nogę.
Postawa Denisiu była zupełnie inna.
Tymczasem zauważyłam wpis Denisiu kilka dni temu.
Tata Denisiu opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przed sobą ujrzałam rękę Denisiu.

Celownik:
(komu? czemu?)
Zostawiam karteczkę i już mnie nie ma.
Ja na pewno przekaże swój procent .
Ten nie pozostał dłużny .
Opowiadam o swoich zainteresowaniach.
Tym razem nie damy dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
DenisiemPatrzę na Denisiem i nic nie rozumiem.
Pożegnali w końcu Denisiem i wyszli razem.
Oszołomienie spadło teraz na Denisiem i na moment odebrało mu wigor.
Widzę Denisiem.
Na Denisiem spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Kasia z mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Razem z podążyłam na górne piętro za blondynką.
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Przynajmniej tak myślał tata o .
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o .
Związana jest z nią legenda o .
Czasami myślę sobie o .
Mowa oczywiście o .

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Dziękuję za rozmowę!
Gdzie jesteś !?
Dobry wieczór !
Hej !