Odmiana imienia Delka przez przypadki

Delka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Delka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Delki

Celownik
(komu? czemu?):Delce

Biernik
(kogo? co?):Delkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Delką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Delce

Wołacz
(hej!):Delko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DelkaAutorem artykułu jest Delka.
Delka ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Delka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Delka zostaje z nami.
Gdzie jest Delka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DelkiDzisiaj wyruszyliśmy do domu Delki.
Przez cały dzień czułam wzrok Delki na sobie.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Delki.
Szukałem linków do strony Delki.
Najbardziej polubiłam ojca Delki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DelceDelce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Proszę Delce nie dokuczać!
Oczywiście każdy przyzna rację Delce.
Przyglądam się Delce.
Dzięki Delce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
DelkęPożegnali w końcu Delkę i wyszli razem.
Na Delkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Delkę.
Spojrzała na Delkę jeszcze raz.
Spotkałam Delkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DelkąRazem z Delką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ja z Delką chcemy się przebrać za wampiry.
Pracuję z Delką.
Siedzieliśmy z Delką na ławce w parku.
Tym razem korespondowałam z Delką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DelceMyślał o Delce i o swoim życiu.
A przecież nikt inaczej o Delce nie pisał.
Rozmawiam o Delce.
Przy Delce zapomniałem o wszystkim.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Delce.

Wołacz:
(hej!)
DelkoDzień dobry Delko!
Cześć Delko!
Delko! Uważaj!
Witaj Delko!
Dobranoc Delko!