Odmiana imienia Delfunia przez przypadki

Delfunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Delfunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Delfuni

Celownik
(komu? czemu?):Delfuni

Biernik
(kogo? co?):Delfunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Delfunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Delfuni

Wołacz
(hej!):Delfuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DelfuniaJeśli jednak przegrasz, Delfunia zostaje z nami.
Delfunia nie umie śpiewać.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Delfunia.
Delfunia wraca do domu.
Delfunia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DelfuniPiszę list do Delfuni.
Tato Delfuni produkował abażury.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Delfuni.
Tymczasem zauważyłam wpis Delfuni kilka dni temu.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Delfuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DelfuniNie wiem, co powiedzieć Delfuni.
Daję Delfuni, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Delfuni również się podoba.
Mama przyznała rację Delfuni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Delfuni coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
DelfunięSpojrzałam na Delfunię.
Obserwuję Delfunię bardzo uważnie.
Patrzę na Delfunię i nic nie rozumiem.
Delfunię zaświerzbiały ręce.
Kacper patrzył na Delfunię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DelfuniąSprzątam pokój z Delfunią.
Jadę na wycieczkę razem z Delfunią.
Kasia z Delfunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zobacz wywiad z Delfunią oraz innymi uczestnikami finału.
Dorota spotkała się z Delfunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DelfuniMamrotał coś o Delfuni, gdy podtrzymywał się ściany.
Ten wiersz jest o Delfuni.
A o Delfuni to i słowa rzec nie umiał.
Warto także pomyśleć chwilę o Delfuni.
Bardzo fajny blog o Delfuni.

Wołacz:
(hej!)
DelfuniuDobry wieczór Delfuniu!
Witaj Delfuniu!
Gdzie jesteś Delfuniu!?
Delfuniu! Gdzie jesteś?
Hej Delfuniu!