Odmiana imienia Delfinuś przez przypadki

Delfinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Delfinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Delfinusia

Celownik
(komu? czemu?):Delfinusiowi

Biernik
(kogo? co?):Delfinusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Delfinusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Delfinusiu

Wołacz
(hej!):Delfinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DelfinuśJak już wiecie mam na imię Delfinuś.
Co robi Delfinuś?
Ja i Delfinuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Delfinuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Delfinuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DelfinusiaPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Delfinusia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Delfinusia.
Piszę list do Delfinusia.
Muszę pochwalić pomysł Delfinusia.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Delfinusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DelfinusiowiDzięki Delfinusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Delfinusiowi powiedzieć, stoi i czeka.
Mama przyznała rację Delfinusiowi.
Od początku próbujemy pomóc Delfinusiowi.
Słoik z kawą wyleciał Delfinusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
DelfinusiaPoszłam dalej i wtedy poznałam Delfinusia.
Spojrzał na Delfinusia i uśmiechnął się.
Delfinusia zaczęło to nieco irytować.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Delfinusia.
Nieśmiało gładzi Delfinusia po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DelfinusiemPracuję z Delfinusiem.
Rozmawiam z Delfinusiem.
Zginął w pojedynku z Delfinusiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Delfinusiem.
Ja z Delfinusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DelfinusiuPamiętajmy o Delfinusiu i jej rodzinie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Delfinusiu.
W powrotnej drodze myślał o Delfinusiu.
Pamiętam o Delfinusiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Delfinusiu.

Wołacz:
(hej!)
DelfinusiuDelfinusiu! Wróć do mnie!
Delfinusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Delfinusiu!
Delfinusiu! Uważaj!
Witaj Delfinusiu!