Odmiana imienia Delfinuś przez przypadki

Delfinuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Delfinuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Delfinusia

Biernik
(kogo? co?):Delfinusiowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Delfinusiem

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Delfinusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Delfinusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Delfinusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DelfinuśJak już wiecie mam na imię Delfinuś.
Co robi Delfinuś?
Ja i Delfinuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Delfinuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Delfinuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry .
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do .
Piszę list do .
Muszę pochwalić pomysł .
Krótki filmik przedstawiający braciszka .

Celownik:
(komu? czemu?)
DelfinusiaDzięki Delfinusia mamy kolejny artykuł po polsku.
Coś muszę Delfinusia powiedzieć, stoi i czeka.
Mama przyznała rację Delfinusia.
Od początku próbujemy pomóc Delfinusia.
Słoik z kawą wyleciał Delfinusia z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
DelfinusiowiPoszłam dalej i wtedy poznałam Delfinusiowi.
Spojrzał na Delfinusiowi i uśmiechnął się.
Delfinusiowi zaczęło to nieco irytować.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Delfinusiowi.
Nieśmiało gładzi Delfinusiowi po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Pracuję z .
Rozmawiam z .
Zginął w pojedynku z .
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z .
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DelfinusiemPamiętajmy o Delfinusiem i jej rodzinie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Delfinusiem.
W powrotnej drodze myślał o Delfinusiem.
Pamiętam o Delfinusiem.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Delfinusiem.

Wołacz:
(hej!)
! Wróć do mnie!
! Gdzie jesteś?
Cześć !
! Uważaj!
Witaj !