Odmiana imienia Deborcia przez przypadki

Deborcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Deborcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Deborci

Celownik
(komu? czemu?):Deborci

Biernik
(kogo? co?):Deborcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Deborcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Deborci

Wołacz
(hej!):Deborciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DeborciaDeborcia nie umie śpiewać.
Jutro Deborcia wyjdzie ze szpitala.
Deborcia wraca do domu.
Deborcia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Deborcia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DeborciWysyłam list do Deborci.
Rodzina Deborci zginęła w wypadku samochodowym.
Przyglądałam się dłoniom Deborci.
Pożyczę od Deborci samochód i możemy jechać.
Piszę list do Deborci.

Celownik:
(komu? czemu?)
DeborciDzięki Deborci święta nabrały nowego wymiaru.
Słoik z kawą wyleciał Deborci z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Deborci.
Dzięki Deborci mamy kolejny artykuł po polsku.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Deborci.

Biernik:
(kogo? co?)
DeborcięKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Deborcię.
Lubię Deborcię.
Spojrzałem znacząco na Deborcię.
Spoglądam na Deborcię.
Doprowadził tym Deborcię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DeborciąDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Deborcią.
Idę na spacer z Deborcią.
Śpiewam z Deborcią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Deborcią.
Byliśmy z Deborcią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DeborciNie wspomniałem na początku o Deborci.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Deborci.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Deborci.
Dobrze, że wspomniałeś o Deborci.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Deborci.

Wołacz:
(hej!)
DeborciuCześć Deborciu!
Deborciu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Deborciu!
Dzień dobry Deborciu!
Deborciu! Wróć do mnie!