Odmiana imienia Deanek przez przypadki

Deanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Deanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Deanka

Celownik
(komu? czemu?):Deankowi

Biernik
(kogo? co?):Deanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Deankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Deanku

Wołacz
(hej!):Deanku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DeanekDeanek wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Deanek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Deanek.
Autorem artykułu jest Deanek.
Deanek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DeankaZaproszenia na urodziny Deanka są gotowe.
Prosimy o pomoc dla Deanka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Deanka.
Jestem mamą Deanka i jeszcze trojga innych dzieci.
Najbardziej polubiłam ojca Deanka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DeankowiMam nadzieję, że Deankowi również się podoba.
Deankowi oczy błyszczą.
Oczywiście każdy przyzna rację Deankowi.
Ten nie pozostał dłużny Deankowi.
Deankowi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
DeankaKacper patrzył na Deanka ze zdumieniem.
Spojrzałam na Deanka.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Deanka bardzo przyjaźnie.
Chwyciła Deanka za rękaw płaszcza.
Patrzy na Deanka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DeankiemDorota spotkała się z Deankiem.
Sprzątam pokój z Deankiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Deankiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Deankiem.
Obie z Deankiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DeankuW powrotnej drodze myślał o Deanku.
Pamiętam o Deanku.
Dobrze, że wspomniałeś o Deanku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Deanku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Deanku.

Wołacz:
(hej!)
DeankuWitaj Deanku!
Dobry wieczór Deanku!
Hej Deanku!
Cześć Deanku!
Deanku! Uważaj!