Odmiana imienia Dawiduś przez przypadki

Dawiduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dawiduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dawidusia

Celownik
(komu? czemu?):Dawidusiowi

Biernik
(kogo? co?):Dawidusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dawidusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dawidusiu

Wołacz
(hej!):Dawidusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DawiduśAutorem niniejszego tekstu jest Dawiduś.
Jak już wiecie mam na imię Dawiduś.
Dla mnie było już jasne, ze Dawiduś umiera.
Dawiduś wraca do domu.
Za chwilę wróci Dawiduś z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DawidusiaRęka Dawidusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Dawidusia.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Dawidusia.
Wysyłam list do Dawidusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Dawidusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DawidusiowiZszedłem z drogi Dawidusiowi i usiadłem w fotelu.
Oddaję Dawidusiowi list.
Ten nie pozostał dłużny Dawidusiowi.
Zaproponowałem Dawidusiowi dwa tematy.
Proszę Dawidusiowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
DawidusiaDawidusia znalazłam w recepcji hotelu.
Przed sesją zapytałam Dawidusia co lubi.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Dawidusia.
Pożegnali w końcu Dawidusia i wyszli razem.
Kacper patrzył na Dawidusia ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DawidusiemZostaliśmy z Dawidusiem w salonie sami.
Razem z Dawidusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Przez chwilę oboje z Dawidusiem patrzyli na siebie.
Razem z Dawidusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Dorota spotkała się z Dawidusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DawidusiuMowa oczywiście o Dawidusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Dawidusiu.
W powrotnej drodze myślał o Dawidusiu.
Przy Dawidusiu zapomniałem o wszystkim.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Dawidusiu.

Wołacz:
(hej!)
DawidusiuDobry wieczór Dawidusiu!
Dzień dobry Dawidusiu!
Hej Dawidusiu!
Witaj Dawidusiu!
Gdzie jesteś Dawidusiu!?