Odmiana imienia Daveczek przez przypadki

Daveczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Daveczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Daveczka

Celownik
(komu? czemu?):Daveczkowi

Biernik
(kogo? co?):Daveczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Daveczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Daveczku

Wołacz
(hej!):Daveczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DaveczekAutorem niniejszego tekstu jest Daveczek.
Jak już wiecie mam na imię Daveczek.
Dopiero do mnie dotarło, że Daveczek już tu jest.
Gdzie jest Daveczek?
Daveczek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DaveczkaTato Daveczka produkował abażury.
Szukałem linków do strony Daveczka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Daveczka.
Daveczka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Daveczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DaveczkowiDzięki Daveczkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Oczywiście każdy przyzna rację Daveczkowi.
Tego Daveczkowi było już za wiele.
Opowiadam Daveczkowi o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Daveczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DaveczkaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Daveczka.
Obserwuję Daveczka bardzo uważnie.
Spojrzałam na Daveczka jak dopisuje kolejne literki.
Na Daveczka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widzę Daveczka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DaveczkiemPrzez chwilę oboje z Daveczkiem patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Daveczkiem.
Siedzieliśmy z Daveczkiem przy basenie.
Ja z Daveczkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Wieczorem z Daveczkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DaveczkuŚpiewam o Daveczku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Daveczku.
Marzę o Daveczku.
Mówimy tu oczywiście o Daveczku.
Przynajmniej tak myślał tata o Daveczku.

Wołacz:
(hej!)
DaveczkuDobranoc Daveczku!
Daveczku! Gdzie jesteś?
Witaj Daveczku!
Dzień dobry Daveczku!
Gdzie jesteś Daveczku!?