Odmiana imienia Danutka przez przypadki

Danutka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Danutka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Danutki

Celownik
(komu? czemu?):Danutce

Biernik
(kogo? co?):Danutkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Danutką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Danutce

Wołacz
(hej!):Danutko!

Przykłady odmiany imienia Danutka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Danutka

Jak już wiecie mam na imię Danutka.
Danutka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Danutka nie umie śpiewać.
Danutka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Danutka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Danutki

Uroda Danutki miała potężną moc.
Rozalia podeszła do Danutki.
Wysyłam list do Danutki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Danutki.
Postawa Danutki była zupełnie inna.

Celownik (komu? czemu?): Danutce

Kto wie, może Danutce wyjdzie do na dobre.
Od początku próbujemy pomóc Danutce.
Słoik z kawą wyleciał Danutce z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Danutce.
Mama przyznała rację Danutce.

Biernik (kogo? co?): Danutkę

Przyniesiona przez Danutkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Danutkę i uśmiechnął się.
Sierżant wpatrywał się w Danutkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
W końcu obudzili Danutkę, żeby ich ratował.
Przed sesją zapytałam Danutkę co lubi.

Narzędnik (z kim? z czym?): Danutką

Razem z Danutką zrobiłyśmy obiad.
Rozmawiam z Danutką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Danutką.
Wczoraj wracamy z Danutką od lekarza.
Razem z Danutką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik (o kim? o czym?): Danutce

Dobrze, że wspomniałeś o Danutce.
Wczoraj wspomniałam o Danutce z moim tatą.
Dziś napiszę o Danutce.
Pamiętajmy o Danutce i jej rodzinie.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Danutce.

Wołacz (hej!): Danutko

Dobranoc Danutko!
Dobry wieczór Danutko!
Dzień dobry Danutko!
Hej Danutko!
Cześć Danutko!