Odmiana imienia Daniszek przez przypadki

Daniszek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Daniszek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Daniszka

Celownik
(komu? czemu?):Daniszkowi

Biernik
(kogo? co?):Daniszka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Daniszkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Daniszku

Wołacz
(hej!):Daniszku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DaniszekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Daniszek.
Dla mnie było już jasne, ze Daniszek umiera.
Daniszek nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Daniszek.
Ja i Daniszek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DaniszkaWysyłam list do Daniszka.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Daniszka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Daniszka.
Rodzina Daniszka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Zbieramy na nowy wózek dla Daniszka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DaniszkowiZszedłem z drogi Daniszkowi i usiadłem w fotelu.
Rozalia z troską przyglądała się Daniszkowi.
Daniszkowi oczy błyszczą.
Tego Daniszkowi było już za wiele.
Musiałam się zwierzyć Daniszkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
DaniszkaSpojrzałam na Daniszka w wymownym geście.
O jego personalia miałam spytać Daniszka prywatnie.
Daniszka zaczęło to nieco irytować.
Spotkałam Daniszka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Daniszka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DaniszkiemSprzątam pokój razem z Daniszkiem.
Ja z Daniszkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zginął w pojedynku z Daniszkiem.
Tym razem korespondowałam z Daniszkiem.
Pracuję z Daniszkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DaniszkuDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Daniszku.
No a teraz trochę więcej o Daniszku.
Artykuł o Daniszku wywołał burzę w mediach.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Daniszku.
Mówimy tu oczywiście o Daniszku.

Wołacz:
(hej!)
DaniszkuDaniszku! Wróć do mnie!
Daniszku! Uważaj!
Dzień dobry Daniszku!
Dobry wieczór Daniszku!
Daniszku! Gdzie jesteś?