Odmiana imienia Danielka przez przypadki

Danielka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Danielka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Danielki

Celownik
(komu? czemu?):Danielce

Biernik
(kogo? co?):Danielkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Danielką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Danielce

Wołacz
(hej!):Danielko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DanielkaDobrze, że Danielka grzecznie śpi.
Ma na imię Danielka.
Dopiero do mnie dotarło, że Danielka już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Danielka zostaje z nami.
Mam na imię Danielka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DanielkiRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Danielki.
Dziadek Danielki w tym czasie miał chorą rękę.
Szkoda że Danielki prawie że w ogóle nie ma.
Muszę pochwalić pomysł Danielki.
Piszę list do Danielki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DanielceNie wiem, co powiedzieć Danielce.
Zszedłem z drogi Danielce i usiadłem w fotelu.
Proszę Danielce nie dokuczać!
Opowiedziałam Danielce o przykrości która mnie spotkała.
Daję Danielce, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
DanielkęSpojrzała na Danielkę jeszcze raz.
Nieśmiało gładzi Danielkę po włosach.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Danielkę.
Na Danielkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Lubię Danielkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DanielkąSiedzieliśmy z Danielką na ławce w parku.
Ja z Danielką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
A sytuacja z Danielką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Danielką chcemy się przebrać za wampiry.
Idę na spacer z Danielką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DanielcePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Danielce.
Pamiętam o Danielce.
Piszę o Danielce.
Myślał o Danielce i o swoim życiu.
Więcej o Danielce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
DanielkoDanielko! Uważaj!
Danielko! Wróć do mnie!
Witaj Danielko!
Dzień dobry Danielko!
Dziękuję Danielko za rozmowę!