Odmiana imienia Daneczka przez przypadki

Daneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Daneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Daneczki

Celownik
(komu? czemu?):Daneczce

Biernik
(kogo? co?):Daneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Daneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Daneczce

Wołacz
(hej!):Daneczko!

Przykłady odmiany imienia Daneczka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Daneczka

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Daneczka.
Daneczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Daneczka wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Daneczka.
Autorem artykułu jest Daneczka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Daneczki

Lubię śpiewać zwłaszcza dla Daneczki.
Tata Daneczki sam opatrzył mi nogę.
W słuchawce usłyszałam głos Daneczki.
Nie ma Daneczki.
Postanowiłam zadzwonić do Daneczki i chłopaków.

Celownik (komu? czemu?): Daneczce

Daneczce włosy stanęły dęba na głowie.
Tym razem nie damy Daneczce dojść do głosu.
Daneczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Nie wiem, co powiedzieć Daneczce.
Słoik z kawą wyleciał Daneczce z rąk.

Biernik (kogo? co?): Daneczkę

Patrzy na Daneczkę wyczekująco.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Daneczkę.
Na Daneczkę spłynęła niewymowna ulga.
Oszołomienie spadło teraz na Daneczkę i na moment odebrało mu wigor.
Na Daneczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Daneczką

Obie z Daneczką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Przez chwilę oboje z Daneczką patrzyli na siebie.
Ja z Daneczką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Karolina miała się spotkać z Daneczką przed szkołą.
Ja z Daneczką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Daneczce

Naszą piosenkę pisali z myślą o Daneczce.
Przynajmniej tak myślał tata o Daneczce.
W powrotnej drodze myślał o Daneczce.
Przy Daneczce zapomniałem o wszystkim.
Kiedyś chciałam napisać o Daneczce.

Wołacz (hej!): Daneczko

Gdzie jesteś Daneczko!?
Daneczko! Wróć do mnie!
Witaj Daneczko!
Dobranoc Daneczko!
Daneczko! Gdzie jesteś?