Odmiana imienia Damrokunia przez przypadki

Damrokunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damrokunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damrokuni

Celownik
(komu? czemu?):Damrokuni

Biernik
(kogo? co?):Damrokunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damrokunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damrokuni

Wołacz
(hej!):Damrokuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamrokuniaDamrokunia ma katar i źle się czuje.
Autorem artykułu jest Damrokunia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Damrokunia.
Ma na imię Damrokunia.
Na drugie imię mam Damrokunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DamrokuniPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Damrokuni.
Najbardziej polubiłam ojca Damrokuni.
Przez cały dzień czułam wzrok Damrokuni na sobie.
Rodzina Damrokuni wyprowadziła się.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Damrokuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DamrokuniNapisałem wiersz dzięki Damrokuni.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Damrokuni.
Damrokuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Damrokuni po głowie chodzi?
Proszę Damrokuni nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
DamrokunięPodchodzi, całuje Damrokunię i idzie do wyjścia.
Damrokunię zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Damrokunię z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Damrokunię za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Damrokunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DamrokuniąOboje z Damrokunią wybuchliśmy śmiechem.
Zginął w pojedynku z Damrokunią.
Oboje z Damrokunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Damrokunią.
Pracuję z Damrokunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamrokuniPiszę o Damrokuni.
Powiedz mi, co myślisz o Damrokuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Damrokuni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Damrokuni.
Od ostatniego wpisu o Damrokuni wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
DamrokuniuDobranoc Damrokuniu!
Damrokuniu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Damrokuniu!?
Dzień dobry Damrokuniu!
Dziękuję Damrokuniu za rozmowę!