Odmiana imienia Damroczka przez przypadki

Damroczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damroczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damroczki

Celownik
(komu? czemu?):Damroczce

Biernik
(kogo? co?):Damroczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damroczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damroczce

Wołacz
(hej!):Damroczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamroczkaDamroczka ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Damroczka.
Autorem artykułu jest Damroczka.
Damroczka tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Damroczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DamroczkiTata Damroczki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Damroczki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postawa Damroczki była zupełnie inna.
Piszę list do Damroczki.
Uroda Damroczki miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
DamroczceKupiłem Damroczce magnes na lodówkę.
Opowiedziałam Damroczce o przykrości która mnie spotkała.
Opowiadam Damroczce o swoich zainteresowaniach.
Zaproponowałem Damroczce dwa tematy.
Daję Damroczce, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
DamroczkęWidzę Damroczkę.
Spojrzałam na Damroczkę.
Czekałam na Damroczkę w kawiarni.
Spojrzałam na Damroczkę w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Damroczkę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DamroczkąWieczorem z Damroczką znowu idziemy na spacer.
Sprzątam pokój z Damroczką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Damroczką na krytym basenie.
Sprzątam pokój razem z Damroczką.
Oboje z Damroczką wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamroczceW powrotnej drodze myślał o Damroczce.
Dyskutuję o Damroczce.
A o Damroczce to i słowa rzec nie umiał.
Myślał o Damroczce i o swoim życiu.
Dzisiaj chciałam napisać o Damroczce.

Wołacz:
(hej!)
DamroczkoDamroczko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Damroczko!
Cześć Damroczko!
Hej Damroczko!
Dobry wieczór Damroczko!