Odmiana imienia Damreczka przez przypadki

Damreczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damreczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damreczki

Celownik
(komu? czemu?):Damreczce

Biernik
(kogo? co?):Damreczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damreczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damreczce

Wołacz
(hej!):Damreczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamreczkaDamreczka wraca do domu.
Damreczka tego nie widzi.
W domu Damreczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Damreczka.
Dziś Damreczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DamreczkiUroda Damreczki miała potężną moc.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Damreczki.
Przedwczoraj były urodziny Damreczki.
Zostało sto dni do narodzin Damreczki.
Od razu zobaczyła ich mama Damreczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DamreczceOd początku próbujemy pomóc Damreczce.
Korzysta z okazji, by wyznać Damreczce miłość.
Zaproponowałem Damreczce dwa tematy.
Napisałem wiersz dzięki Damreczce.
Damreczce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
DamreczkęSpoglądam na Damreczkę.
Przed wejściem spotkaliśmy Damreczkę.
Odprowadziłam Damreczkę do wyjścia.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Damreczkę bardzo przyjaźnie.
Przyniesiona przez Damreczkę kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DamreczkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Damreczką.
Razem z Damreczką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Damreczką na dyskotekę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Damreczką.
Razem z Damreczką zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamreczceZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Damreczce.
Nie wspomniałem na początku o Damreczce.
W powrotnej drodze myślał o Damreczce.
Dziś napiszę o Damreczce.
Dyskutuję o Damreczce.

Wołacz:
(hej!)
DamreczkoDamreczko! Wróć do mnie!
Hej Damreczko!
Gdzie jesteś Damreczko!?
Damreczko! Uważaj!
Dobry wieczór Damreczko!