Odmiana imienia Damaris przez przypadki

Damaris imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Damaris

Dopełniacz
(kogo? czego?):Damarisa

Celownik
(komu? czemu?):Damarisowi

Biernik
(kogo? co?):Damarisa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Damarisem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Damarisie

Wołacz
(hej!):Damarisie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DamarisDamaris chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Damaris.
Damaris nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Damaris umiera.
Gdzie jest Damaris?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DamarisaZostało sto dni do narodzin Damarisa.
Ręka Damarisa uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Damarisa.
Piszę list do Damarisa.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Damarisa.

Celownik:
(komu? czemu?)
DamarisowiCoś muszę Damarisowi powiedzieć, stoi i czeka.
Oddaję Damarisowi list.
Tego Damarisowi było już za wiele.
Ten nie pozostał dłużny Damarisowi.
Kupiłem Damarisowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
DamarisaNa Damarisa moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Nieśmiało gładzi Damarisa po włosach.
Spojrzałam na Damarisa w wymownym geście.
W Damarisa nagle coś wstąpiło.
Spojrzał na Damarisa z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DamarisemJa z Damarisem chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Damarisem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój razem z Damarisem.
Weekend spędzony z Damarisem był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Damarisem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DamarisieMyślę o Damarisie.
Mówimy tu oczywiście o Damarisie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Damarisie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Damarisie.
Myślał o Damarisie i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
DamarisieWitaj Damarisie!
Damarisie! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Damarisie!
Damarisie! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Damarisie!?