Odmiana imienia Dalewunia przez przypadki

Dalewunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dalewunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dalewuni

Celownik
(komu? czemu?):Dalewuni

Biernik
(kogo? co?):Dalewunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dalewunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dalewuni

Wołacz
(hej!):Dalewuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DalewuniaMa na imię Dalewunia.
Dalewunia wraca do domu.
Jutro Dalewunia wyjdzie ze szpitala.
Jeśli jednak przegrasz, Dalewunia zostaje z nami.
Ja i Dalewunia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DalewuniPóki co dodaję zdjęcia Dalewuni z wakacji.
Pożyczę od Dalewuni samochód i możemy jechać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Dalewuni.
Tym razem prezentujemy wystawę Dalewuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Dalewuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
DalewuniTego Dalewuni było już za wiele.
Dalewuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Proszę Dalewuni nie dokuczać!
Korzysta z okazji, by wyznać Dalewuni miłość.
Dalewuni przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
DalewunięWidzę Dalewunię.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Dalewunię.
Przed wejściem spotkaliśmy Dalewunię.
Przyniesiona przez Dalewunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Dalewunię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DalewuniąWieczorem z Dalewunią znowu idziemy na spacer.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Dalewunią.
Razem z Dalewunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Dalewunią zrobiłyśmy obiad.
Siedzieliśmy z Dalewunią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DalewuniAnna sama już nie wie, co myśleć o Dalewuni.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Dalewuni.
Przynajmniej tak myślał tata o Dalewuni.
Pamiętajmy o Dalewuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Dalewuni.

Wołacz:
(hej!)
DalewuniuWitaj Dalewuniu!
Dalewuniu! Wróć do mnie!
Dobranoc Dalewuniu!
Dziękuję Dalewuniu za rozmowę!
Cześć Dalewuniu!