Odmiana imienia Daleborek przez przypadki

Daleborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Daleborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Daleborka

Celownik
(komu? czemu?):Daleborkowi

Biernik
(kogo? co?):Daleborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Daleborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Daleborku

Wołacz
(hej!):Daleborku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DaleborekDopiero do mnie dotarło, że Daleborek już tu jest.
Autorem artykułu jest Daleborek.
Dla mnie było już jasne, ze Daleborek umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Daleborek.
Mam na imię Daleborek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DaleborkaPrzed sobą ujrzałam rękę Daleborka.
Serce Daleborka stanęło na moment.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Daleborka.
W sobotę są urodziny Daleborka.
Przyglądałam się dłoniom Daleborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DaleborkowiDaję Daleborkowi, to co najlepsze we mnie.
Zerwał jabłko i podał je Daleborkowi.
Co tej Daleborkowi po głowie chodzi?
Zaproponowałem Daleborkowi dwa tematy.
Opowiedziałam Daleborkowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
DaleborkaWidzę Daleborka.
Podchodzi, całuje Daleborka i idzie do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Daleborka po włosach.
Patrzy na Daleborka wyczekująco.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Daleborka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DaleborkiemWieczorem z Daleborkiem znowu idziemy na spacer.
Oboje z Daleborkiem wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Daleborkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Obie z Daleborkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Pracuję z Daleborkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DaleborkuMyślę o Daleborku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Daleborku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Daleborku.
Nie wspomniałem na początku o Daleborku.
Teraz chcę napisać parę słów o Daleborku.

Wołacz:
(hej!)
DaleborkuDziękuję Daleborku za rozmowę!
Daleborku! Wróć do mnie!
Daleborku! Gdzie jesteś?
Dobranoc Daleborku!
Gdzie jesteś Daleborku!?