Odmiana imienia Dajanka przez przypadki

Dajanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dajanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dajanki

Celownik
(komu? czemu?):Dajance

Biernik
(kogo? co?):Dajankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dajanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dajance

Wołacz
(hej!):Dajanko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DajankaDobrze, że Dajanka grzecznie śpi.
Ja i Dajanka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Dajanka.
Dajanka nie umie grać na gitarze.
Dajanka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DajankiTata Dajanki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postanowiłam zadzwonić do Dajanki i chłopaków.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Dajanki.
Przyglądałam się dłoniom Dajanki.
Piszę list do Dajanki.

Celownik:
(komu? czemu?)
DajanceDaję Dajance, to co najlepsze we mnie.
Tym razem nie damy Dajance dojść do głosu.
Rozalia z troską przyglądała się Dajance.
Ten nie pozostał dłużny Dajance.
Słoik z kawą wyleciał Dajance z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
DajankęNieśmiało gładzi Dajankę po włosach.
Spojrzałem znacząco na Dajankę.
Lubię Dajankę.
Sierżant wpatrywał się w Dajankę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałam na Dajankę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DajankąJa z Dajanką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Śpiewam z Dajanką.
Idę na spacer z Dajanką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Dajanką.
Siedzieliśmy z Dajanką przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DajanceWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Dajance.
Kto dziś pamięta o Dajance.
A przecież nikt inaczej o Dajance nie pisał.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Dajance.
Teraz chcę napisać parę słów o Dajance.

Wołacz:
(hej!)
DajankoDzień dobry Dajanko!
Gdzie jesteś Dajanko!?
Dziękuję Dajanko za rozmowę!
Dajanko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Dajanko!