Odmiana imienia Dagobercio przez przypadki

Dagobercio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dagobercio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dagobercia

Celownik
(komu? czemu?):Dagoberciowi

Biernik
(kogo? co?):Dagobercia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dagoberciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dagoberciu

Wołacz
(hej!):Dagoberciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DagobercioGdzie jest Dagobercio?
Dagobercio nie umie grać na gitarze.
Jak już wiecie mam na imię Dagobercio.
Ja i Dagobercio nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Dagobercio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DagoberciaPiszę list do Dagobercia.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Dagobercia.
Tata Dagobercia poszedł otworzyć drzwi.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Dagobercia.
Na korytarzu blisko pokoju Dagobercia stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
DagoberciowiChciałam szybko pochwalić się Dagoberciowi.
Słoik z kawą wyleciał Dagoberciowi z rąk.
Tego Dagoberciowi było już za wiele.
Oddaję Dagoberciowi list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Dagoberciowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
DagoberciaPopatrzyłam na Dagobercia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzał na Dagobercia z zaciekawieniem.
Dagobercia zaczęło to nieco irytować.
Widzę Dagobercia.
W końcu obudzili Dagobercia, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DagoberciemPowinnam jednak pojechać z Dagoberciem.
Siedzieliśmy z Dagoberciem na kanapie.
Zginął w pojedynku z Dagoberciem.
Wieczorem z Dagoberciem znowu idziemy na spacer.
Wczoraj wracamy z Dagoberciem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DagoberciuZwiązana jest z nią legenda o Dagoberciu.
Nie wspomniałem na początku o Dagoberciu.
Rozmawiam o Dagoberciu.
Dobrze, że wspomniałeś o Dagoberciu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Dagoberciu.

Wołacz:
(hej!)
DagoberciuWitaj Dagoberciu!
Hej Dagoberciu!
Gdzie jesteś Dagoberciu!?
Dziękuję Dagoberciu za rozmowę!
Dagoberciu! Uważaj!