Odmiana imienia Dagna przez przypadki

Dagna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Dagna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dagny

Celownik
(komu? czemu?):Dagnie

Biernik
(kogo? co?):Dagnę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dagną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dagnie

Wołacz
(hej!):Dagno!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Dagny

Dopełniacz
(kogo? czego?):Dagn

Celownik
(komu? czemu?):Dagnom

Biernik
(kogo? co?):Dagny

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Dagnami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Dagnach

Wołacz
(hej!):Dagny!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DagnaDziś Dagna ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dagna wraca do domu.
Na drugie imię mam Dagna.
Dagna nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Dagna zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DagnyZostało sto dni do narodzin Dagny.
Dla Dagny ten pies jest naprawdę bezcenny.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Dagny.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Dagny.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Dagny.

Celownik:
(komu? czemu?)
DagnieKto wie, może Dagnie wyjdzie do na dobre.
Dagnie wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Dagnie dojść do głosu.
Mam nadzieję, że Dagnie również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Dagnie.

Biernik:
(kogo? co?)
DagnęDagnę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Dagnę w wymownym geście.
Spojrzała na Dagnę jeszcze raz.
Spojrzał na Dagnę i uśmiechnął się.
Spojrzał na Dagnę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DagnąZostaliśmy z Dagną w salonie sami.
Sprzątam pokój razem z Dagną.
Siedzieliśmy z Dagną na ławce w parku.
Rozmawiam z Dagną.
Siedzieliśmy z Dagną na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DagnieMyślał o Dagnie i o swoim życiu.
Marzę o Dagnie.
Ten wiersz jest o Dagnie.
A o Dagnie to i słowa rzec nie umiał.
Teraz chcę napisać parę słów o Dagnie.

Wołacz:
(hej!)
DagnoDobry wieczór Dagno!
Witaj Dagno!
Dagno! Uważaj!
Cześć Dagno!
Hej Dagno!