Odmiana imienia Długomiś przez przypadki

Długomiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Długomiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Długomisia

Celownik
(komu? czemu?):Długomisiowi

Biernik
(kogo? co?):Długomisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Długomisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Długomisiu

Wołacz
(hej!):Długomisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DługomiśJeśli jednak przegrasz, Długomiś zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Długomiś.
Długomiś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Długomiś nie umie grać na gitarze.
Ja i Długomiś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DługomisiaTato Długomisia produkował abażury.
Zostało sto dni do narodzin Długomisia.
W słuchawce usłyszałam głos Długomisia.
Muszę pochwalić pomysł Długomisia.
W sobotę są urodziny Długomisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
DługomisiowiNapisałem wiersz dzięki Długomisiowi.
Dzięki Długomisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Długomisiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Długomisiowi po głowie chodzi?
Zaproponowałem Długomisiowi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
DługomisiaKacper patrzył na Długomisia ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Długomisia z mojej klasy.
Spoglądam na Długomisia.
Spojrzał na Długomisia z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Długomisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DługomisiemDorota spotkała się z Długomisiem.
Wymyśliłam z Długomisiem nową zabawę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Długomisiem.
Siedzieliśmy z Długomisiem na kanapie.
Sprzątam pokój z Długomisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DługomisiuMyślał o Długomisiu i o swoim życiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Długomisiu.
Dyskutuję o Długomisiu.
Kto dziś pamięta o Długomisiu.
Na koniec parę słów o Długomisiu.

Wołacz:
(hej!)
DługomisiuWitaj Długomisiu!
Długomisiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Długomisiu!
Długomisiu! Uważaj!
Hej Długomisiu!