Odmiana imienia Długomiłek przez przypadki

Długomiłek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Długomiłek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Długomiłka

Celownik
(komu? czemu?):Długomiłkowi

Biernik
(kogo? co?):Długomiłka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Długomiłkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Długomiłku

Wołacz
(hej!):Długomiłku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
DługomiłekDługomiłek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Długomiłek.
Mam na imię Długomiłek.
Długomiłek tego nie widzi.
Długomiłek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
DługomiłkaTata Długomiłka poszedł otworzyć drzwi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Długomiłka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Długomiłka.
Specjalnością Długomiłka jest jazda na koniu.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Długomiłka.

Celownik:
(komu? czemu?)
DługomiłkowiDzięki Długomiłkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Długomiłkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zaproponowałem Długomiłkowi dwa tematy.
Oczywiście każdy przyzna rację Długomiłkowi.
Kupiłem Długomiłkowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
DługomiłkaSpotkałam Długomiłka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
W Długomiłka nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Długomiłka ze zdumieniem.
Spojrzałam na Długomiłka.
Spojrzał na Długomiłka z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
DługomiłkiemTym razem korespondowałam z Długomiłkiem.
Weekend spędzony z Długomiłkiem był przesympatyczny.
Dorota spotkała się z Długomiłkiem.
Sprzątam pokój z Długomiłkiem.
Siedzieliśmy z Długomiłkiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
DługomiłkuMówimy tu oczywiście o Długomiłku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Długomiłku.
A przecież nikt inaczej o Długomiłku nie pisał.
Myślałam cały czas tylko o Długomiłku.
Rozmawiam o Długomiłku.

Wołacz:
(hej!)
DługomiłkuWitaj Długomiłku!
Hej Długomiłku!
Gdzie jesteś Długomiłku!?
Dobranoc Długomiłku!
Cześć Długomiłku!