Odmiana imienia Czesiula przez przypadki

Czesiula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czesiula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czesiuli

Celownik
(komu? czemu?):Czesiuli

Biernik
(kogo? co?):Czesiulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czesiulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czesiuli

Wołacz
(hej!):Czesiulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzesiulaDziś Czesiula ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Czesiula wyjdzie ze szpitala.
Czesiula nie umie śpiewać.
Ma na imię Czesiula.
Co robi Czesiula?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzesiuliTym razem prezentujemy wystawę Czesiuli.
Tata Czesiuli poszedł otworzyć drzwi.
Dziadek Czesiuli w tym czasie miał chorą rękę.
Tato Czesiuli produkował abażury.
Uroda Czesiuli miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzesiuliZszedłem z drogi Czesiuli i usiadłem w fotelu.
Od początku próbujemy pomóc Czesiuli.
Mama przyznała rację Czesiuli.
Opowiedziałam Czesiuli o przykrości która mnie spotkała.
Przyglądam się Czesiuli.

Biernik:
(kogo? co?)
CzesiulęPodchodzi, całuje Czesiulę i idzie do wyjścia.
Czesiulę zaświerzbiały ręce.
Sierżant wpatrywał się w Czesiulę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Czesiulę co lubi.
Spojrzał na Czesiulę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzesiuląOboje z Czesiulą wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Czesiulą oraz innymi uczestnikami finału.
Refleksyjnie po spotkaniu z Czesiulą.
Razem z Czesiulą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Czesiulą na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzesiuliNiestety, nie umiała zapomnieć o Czesiuli.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Czesiuli.
Dobrze, że wspomniałeś o Czesiuli.
Warto także pomyśleć chwilę o Czesiuli.
Ten wiersz jest o Czesiuli.

Wołacz:
(hej!)
CzesiuloGdzie jesteś Czesiulo!?
Dzień dobry Czesiulo!
Dobranoc Czesiulo!
Hej Czesiulo!
Dziękuję Czesiulo za rozmowę!