Odmiana imienia Czesia przez przypadki

Czesia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czesia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czesi

Celownik
(komu? czemu?):Czesi

Biernik
(kogo? co?):Czesię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czesią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czesi

Wołacz
(hej!):Czesiu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Czesie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cześ

Celownik
(komu? czemu?):Czesiom

Biernik
(kogo? co?):Czesie

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czesiami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czesiach

Wołacz
(hej!):Czesie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzesiaAutorem artykułu jest Czesia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Czesia.
Ma na imię Czesia.
Czesia nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Czesia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzesiNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Czesi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Czesi.
Serce Czesi stanęło na moment.
Specjalnością Czesi jest jazda na koniu.
Tato Czesi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzesiKupiłem Czesi magnes na lodówkę.
Tym razem nie damy Czesi dojść do głosu.
Nie wiem, co powiedzieć Czesi.
Oddaję Czesi list.
Mama przyznała rację Czesi.

Biernik:
(kogo? co?)
CzesięSpojrzała na Czesię jeszcze raz.
Odprowadziłam Czesię do wyjścia.
Patrzył na Czesię z pełnym zgrozy podziwem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Czesię.
Przed wejściem spotkaliśmy Czesię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzesiąSiedzieliśmy z Czesią na ławce w parku.
Jadę z Czesią na dyskotekę.
Oboje z Czesią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję z Czesią.
Razem z Czesią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzesiTej nocy po raz pierwszy śniłam o Czesi.
Na pewno słyszałyście o Czesi.
A o Czesi to i słowa rzec nie umiał.
Przy Czesi zapomniałem o wszystkim.
Marzę o Czesi.

Wołacz:
(hej!)
CzesiuDzień dobry Czesiu!
Dobry wieczór Czesiu!
Witaj Czesiu!
Czesiu! Wróć do mnie!
Cześć Czesiu!