Odmiana imienia Czech przez przypadki

Czech imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czech

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czecha

Celownik
(komu? czemu?):Czechowi

Biernik
(kogo? co?):Czecha

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czechem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czechu

Wołacz
(hej!):Czechu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Czechowie, Czechy

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czechów

Celownik
(komu? czemu?):Czechom

Biernik
(kogo? co?):Czechów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czechami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czechach

Wołacz
(hej!):Czechowie, Czechy!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzechJutro Czech wyjdzie ze szpitala.
Czech chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Czech grzecznie śpi.
Ma na imię Czech.
Dziś Czech ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzechaCzecha siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Ręka Czecha uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Czecha.
Pożyczę od Czecha samochód i możemy jechać.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Czecha.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzechowiZerwał jabłko i podał je Czechowi.
Czechowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Czechowi.
Daję Czechowi, to co najlepsze we mnie.
Nie wiem, co powiedzieć Czechowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CzechaPożegnali w końcu Czecha i wyszli razem.
O jego personalia miałam spytać Czecha prywatnie.
Oszołomienie spadło teraz na Czecha i na moment odebrało mu wigor.
Nieśmiało gładzi Czecha po włosach.
Doprowadził tym Czecha do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzechemRazem z Czechem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ja z Czechem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Karolina miała się spotkać z Czechem przed szkołą.
Ja z Czechem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Byliśmy z Czechem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzechuMyślał o Czechu i o swoim życiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Czechu.
Wszyscy dyskutują o Czechu.
Powiedz mi, co myślisz o Czechu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Czechu.

Wołacz:
(hej!)
CzechuWitaj Czechu!
Cześć Czechu!
Hej Czechu!
Dobranoc Czechu!
Czechu! Gdzie jesteś?