Odmiana imienia Czcibunia przez przypadki

Czcibunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czcibunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czcibuni

Celownik
(komu? czemu?):Czcibuni

Biernik
(kogo? co?):Czcibunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czcibunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czcibuni

Wołacz
(hej!):Czcibuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzcibuniaGdzie jest Czcibunia?
Dobrze, że Czcibunia grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Czcibunia.
Co robi Czcibunia?
Czcibunia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzcibuniNa korytarzu blisko pokoju Czcibuni stało kilka osób.
W słuchawce usłyszałam głos Czcibuni.
Serce Czcibuni stanęło na moment.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Czcibuni.
Specjalnością Czcibuni jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzcibuniJa na pewno przekaże swój procent Czcibuni.
Tego Czcibuni było już za wiele.
Korzysta z okazji, by wyznać Czcibuni miłość.
Mama przyznała rację Czcibuni.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Czcibuni.

Biernik:
(kogo? co?)
CzcibunięPożegnali w końcu Czcibunię i wyszli razem.
Przyniesiona przez Czcibunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed sesją zapytałam Czcibunię co lubi.
Kacper patrzył na Czcibunię ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Czcibunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzcibuniąRazem z Czcibunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Razem z Czcibunią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Czcibunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Dorota spotkała się z Czcibunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Czcibunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzcibuniI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Czcibuni.
Mamrotał coś o Czcibuni, gdy podtrzymywał się ściany.
A o Czcibuni to i słowa rzec nie umiał.
Dyskutuję o Czcibuni.
Mowa oczywiście o Czcibuni.

Wołacz:
(hej!)
CzcibuniuHej Czcibuniu!
Dobranoc Czcibuniu!
Cześć Czcibuniu!
Dzień dobry Czcibuniu!
Dziękuję Czcibuniu za rozmowę!