Odmiana imienia Czciborek przez przypadki

Czciborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czciborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czciborka

Celownik
(komu? czemu?):Czciborkowi

Biernik
(kogo? co?):Czciborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czciborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czciborku

Wołacz
(hej!):Czciborku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzciborekCzciborek tego nie widzi.
Ja i Czciborek nie wiedziałyśmy, co robić.
Jak już wiecie mam na imię Czciborek.
Jeśli jednak przegrasz, Czciborek zostaje z nami.
Ma na imię Czciborek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzciborkaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Czciborka.
Postawa Czciborka była zupełnie inna.
Prosimy o pomoc dla Czciborka.
Tata Czciborka sam opatrzył mi nogę.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Czciborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzciborkowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Czciborkowi.
Dzięki Czciborkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Czciborkowi.
Mam nadzieję, że Czciborkowi również się podoba.
Chciałam szybko pochwalić się Czciborkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CzciborkaPatrzę na Czciborka i nic nie rozumiem.
Widzę Czciborka.
Spoglądam na Czciborka.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Czciborka.
W końcu obudzili Czciborka, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzciborkiemKasia z Czciborkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wieczorem z Czciborkiem znowu idziemy na spacer.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Czciborkiem.
Pracuję z Czciborkiem.
Wczoraj wracamy z Czciborkiem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzciborkuCzasami myślę sobie o Czciborku.
Mowa oczywiście o Czciborku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Czciborku.
Myślał o Czciborku i o swoim życiu.
Nie wspomniałem na początku o Czciborku.

Wołacz:
(hej!)
CzciborkuCzciborku! Uważaj!
Czciborku! Gdzie jesteś?
Hej Czciborku!
Dobry wieczór Czciborku!
Dzień dobry Czciborku!