Odmiana imienia Czębira przez przypadki

Czębira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Czębira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Czębiry

Celownik
(komu? czemu?):Czębirze

Biernik
(kogo? co?):Czębirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Czębirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Czębirze

Wołacz
(hej!):Czębiro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CzębiraJutro Czębira wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Czębira.
Za chwilę wróci Czębira z lasu.
Ma na imię Czębira.
Dla mnie było już jasne, ze Czębira umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CzębiryOd razu zobaczyła ich mama Czębiry.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Czębiry.
Prosimy o pomoc dla Czębiry.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Czębiry.
Uroda Czębiry miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
CzębirzeNie wiem, co powiedzieć Czębirze.
Mama przyznała rację Czębirze.
Zostawiam Czębirze karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Czębirze mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kupiłem Czębirze magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
CzębiręNa Czębirę spłynęła niewymowna ulga.
Spotkałam Czębirę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Czębirę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Czekałam na Czębirę w kawiarni.
W Czębirę nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CzębirąJa z Czębirą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Tym razem korespondowałam z Czębirą.
Ja z Czębirą chcemy się przebrać za wampiry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Czębirą na krytym basenie.
Weekend spędzony z Czębirą był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CzębirzeMowa oczywiście o Czębirze.
Ten wiersz jest o Czębirze.
Przez chwilę pomyślałam o Czębirze.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Czębirze.
Na pewno słyszałyście o Czębirze.

Wołacz:
(hej!)
CzębiroDobranoc Czębiro!
Cześć Czębiro!
Dziękuję Czębiro za rozmowę!
Hej Czębiro!
Dobry wieczór Czębiro!