Odmiana imienia Cyrylunia przez przypadki

Cyrylunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cyrylunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cyryluni

Celownik
(komu? czemu?):Cyryluni

Biernik
(kogo? co?):Cyrylunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cyrylunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cyryluni

Wołacz
(hej!):Cyryluniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CyryluniaGdzie jest Cyrylunia?
Jeśli jednak przegrasz, Cyrylunia zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Cyrylunia umiera.
Mam na imię Cyrylunia.
Za chwilę wróci Cyrylunia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CyryluniSerce Cyryluni stanęło na moment.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Cyryluni.
Rodzina Cyryluni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Cyryluni.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Cyryluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
CyryluniTego Cyryluni było już za wiele.
Cyryluni włosy stanęły dęba na głowie.
Proszę Cyryluni nie dokuczać!
Oczywiście każdy przyzna rację Cyryluni.
Dzięki Cyryluni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
CyrylunięOszołomienie spadło teraz na Cyrylunię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałem znacząco na Cyrylunię.
Spojrzałam na Cyrylunię w wymownym geście.
W końcu obudzili Cyrylunię, żeby ich ratował.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Cyrylunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CyryluniąKarolina miała się spotkać z Cyrylunią przed szkołą.
Śpiewam z Cyrylunią.
Sprzątam pokój razem z Cyrylunią.
Wczoraj wracamy z Cyrylunią od lekarza.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Cyrylunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CyryluniDyskutuję o Cyryluni.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Cyryluni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Cyryluni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Cyryluni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Cyryluni.

Wołacz:
(hej!)
CyryluniuWitaj Cyryluniu!
Gdzie jesteś Cyryluniu!?
Dobranoc Cyryluniu!
Hej Cyryluniu!
Dziękuję Cyryluniu za rozmowę!