Odmiana imienia Cyrylka przez przypadki

Cyrylka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cyrylka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cyrylki

Celownik
(komu? czemu?):Cyrylce

Biernik
(kogo? co?):Cyrylkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cyrylką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cyrylce

Wołacz
(hej!):Cyrylko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CyrylkaCo robi Cyrylka?
Na drugie imię mam Cyrylka.
Cyrylka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Cyrylka.
Cyrylka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CyrylkiTata Cyrylki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Cyrylki.
Postawa Cyrylki była zupełnie inna.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Cyrylki.
Rozalia podeszła do Cyrylki.

Celownik:
(komu? czemu?)
CyrylceCyrylce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ten nie pozostał dłużny Cyrylce.
Zaproponowałem Cyrylce dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Cyrylce, że nic mi nie jest.
Mam nadzieję, że Cyrylce również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
CyrylkęOszołomienie spadło teraz na Cyrylkę i na moment odebrało mu wigor.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Cyrylkę bardzo przyjaźnie.
Przed wejściem spotkaliśmy Cyrylkę.
Popatrzyłam na Cyrylkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przeprosiłam Cyrylkę i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CyrylkąKarolina miała się spotkać z Cyrylką przed szkołą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Cyrylką.
Razem z Cyrylką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Powinnam jednak pojechać z Cyrylką.
Razem z Cyrylką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CyrylcePrzez chwilę pomyślałam o Cyrylce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Cyrylce.
Wspominam o Cyrylce.
Przy Cyrylce zapomniałem o wszystkim.
Powoli spełniam swoje marzenia o Cyrylce.

Wołacz:
(hej!)
CyrylkoCześć Cyrylko!
Cyrylko! Uważaj!
Gdzie jesteś Cyrylko!?
Dobry wieczór Cyrylko!
Cyrylko! Gdzie jesteś?